Appeltjes schillen

Voor de leken onder ons: in het volleybalspel is het zaak om op een zo efficiënt mogelijke wijze de bal tegen het 81 m2 metende veld van de tegenstander te werken. Laten we beginnen met het goede nieuws: het waren, eens te meer, de mannen van Avance/Activia 1 hierin het meest vernuftig bleken.

De slechteriken van vandaag waren niemand minder dan het altijd lastige Shock H1 uit Cuijk. Met deze mannen kunnen natuurlijk niet genoeg appeltjes geschild worden. Vandaag zou dit een extra zware klus worden. Wie gisteren namelijk links, rechts, boven of onder zou kijken, zou voldoende mannen aantreffen. De middenmannen waren echter nergens te bekennen. Loek nam deel aan het WK schaakboksen, waar hij een keurige 3e plek wist te behalen. Boyd werd verwacht op een cursus extreem punniken, georganiseerd vanuit de faculteit textielambachten van de universiteit van Coevorden. Het had er dus alle schijn van dat we vandaag een taaie pot op de planning hadden staan.

Aanvankelijk leek Avance/Activia zich toch overtuigend vast te bijten in zijn prooi. Ondanks wat slordigheden op eigen conto, werd Cuijk met 25-18 overmeesterd. De daaropvolgende tips van gelegenheidscoach Gijs waren glashelder: minder eigen fouten. Tegendraads als we zijn, werd aan dat advies niet al te veel waarde gehecht. De eigen foutenlast vierde hoogtijdagen en het was Cuijk die een effectieve eindsprint in wist te zetten richting de 25 punten.

Dit beeld, waarin geen van beide tegenstanders écht vat wist te krijgen op de ander, bleef de rest van de wedstrijd bestaan. Afwisselend werden sets door beide teams gewonnen. Cuijk was echter ogenschijnlijk al zeer tevreden met het behalen van 2 wedstrijdpunten. Onze drang om te winnen bleek in set 5 dan ook groter te zijn. Als het loopt, dan loopt het is een veel gehoorde uitspraak die ook hier van toepassing was. Met 15-8 wordt het laatste puntje en de winst op naam van Avance/Activia geschreven.

Het vieren van deze puntenoogst deden we als vanouds in de kantine door te schreeuwen en bier te drinken.